ОТОГ II

юум. н., түүх. ямар нэгэн арадуудай бэе бэеһээ илгардаг яһан, нэгэ угаархин (оток, род, клан): Аянда мордохо арбан нэгэн түлѳѳлэгшэд отог отогойнгоо хүнүүдээр дүхэриг болон һууна (Б. Санжин, Б. Дандарон).