ОРЬЁ

: орьё-торьё тэмд. н. 1) орхогор, орбойһон (остроконечный, торчащий): Орьё-торьё шабарай шобхо үзүүрнүүдые дүмүүгээр гэшхэн больница худар ошожо ябахадаа тэрэ бодоно (Ж. Тумунов); 2) бархагар, дан томо, дарьягар (громоздкий): Дахинаа далай харагдаба, тиигээд баһа бүтүү ногоон ой, хүнды жалганууд, орьё-торьё байсанууд (Б. Мунгонов); 2. наречи эндэ тэндэ, эб эмхигүйгѳѳр (как попало – о торчащих предметах): орьё-торьё унагааха.