ОРОСОГҮЙ

тэмд. н. ороходоо муу, оросо муутай (не входящий); мэдэлдэ оросогүй үгэ дууласагүй, үсэд хэрзэгы (непокорный); үгэдэ оросогүй үсэд зантай, буруу һанаатай, үгэ абадаггүй (неподатливый, несговорчивый); хоолойдо оросогүй эдихээр бэшэ муухай (в горло не лезущий): хоолойдо оросогүй гашуун хилээмэн.