ОРОМГҮЙ

1. н. уйгаргүй, айхабтар, ушаргүй (чрезмерно, чересчур, слишком): Халтад гэбэл тэрэмнай айхабтар ехэ аадар бороотойгоор, заримандаа саһа мүндэртэйгѳѳр, оромгүй хүсэтэйгѳѳр ордоһолжо ерэдэг юм (Б. Мунгонов); 2. тэмд. н. тоомгүй (шаловливый, шутливый): – Яаһан оромгүй хүмта! Мээл түрүүлэгшэ бэшэ һаатнай гү даа, еэ-богу, яахал һаабиб! (С. Цырендоржиев).