ОРЁО

тэмд. н. 1) тойруу, хэсүү, бэрхэтэй, бусайданги, бүтэсэгүй (сложный, запутанный): Иигэжэ асуудалай орёо болоходо, Туваан хамбын үгэ дэмжэхэ хэлсээтэй ерэһэн Чойжоншо бэеэ баряад, дуугай һууһаар зандаа (Д. Батожабай); орёо хүндэ (гү, али хүшэр, бэрхэ) хэхэдэ амар бэшэ, хэсүү (сложный, запутанный): Ямаршье орёо хүндэ машинын эбдэрээ һаань тунхарингүй, тэрэниие заһажа ородог (Ц.-Ж. Жимбиев); Наркомой энэ даалгабари орёо хүшэр (В. Гармаев); Элдэб орёо бэрхэ асуудалнуудай гараа һаань, ламанарай гомдолһоо хашаржа, Цонгду гэдэг дээдын суглаан дээрэ баталдаг юм (Д. Батожабай); орёо асуудал шиидэхэдэ хэсүү, бусайданги асуудал (сложный вопрос): Орон нютагаа хариин «шолмосһоо» абарха тухай, буддын шажанай дэлхэйе эзэлхэ тухай хэдэн орёо асуудалнуудые тэрэ табиба (Д. Батожабай); орёо таабари таахада бэрхэ таабари (трудная загадка): Үбгэнэй ойлгосотой тодо үгэ заримдаа орёо таабари шэнгишье болодог ха юм (Ч. Цыдендамбаев); орёо мэдэрэл таагдашагүй, тѳѳрюу мэдэрэл (сложное чувство): Ондоо хүсэл / Сэдьхэлдэмни ерээл ха, / Орёо мэдэрэл / Үльгэр сооһоо һэреэл ха (Д. Улзытуев); 2) булгадаг, зайладаг (увёртливый): Дэнзэнэй орёо зээрдэ абасатай аад, тэдэ Түгнын тала хүрэшэһэн байба (З. Гомбожабай); Орёошье морин эжэлээ олохо, ууртайшье хүн нүхэрѳѳ олохо (Оньһ. ү.).