ООШО(Н)

(н) юум. н. аман, аманай хүнды; хасар (полость рта; щёки): Атай-Улаан тэнгэри / Уураа ехээр уурлаба, / Оошоо ехээр булхайба (Гэсэрһээ); Тэрэнэй амилхадань, араан шүдѳѳ алдаһан, һарьһан болонхой хоёр оошонуудынь нэгэ обогод булхагад гээд, нэгэ хонхогод ёнхогод гэнэ (А. Шадаев).