ОНТОХО(Н)

(н) 1. юум. н. ябаган үльгэр, үльгэр домог, домог (сказка, былина короткая): Тэдэ онтохонууд соонь Коля ѳѳрѳѳ, эхэ эсэгэнь, Лоська нохойнь, мэхэтэйхэн үнэгэн, боро шоно, хүсэтэ баабгай хүрэтэрѳѳ булта бии хадаа яаһан һонин гээшэб! (Ч. Цыдендамбаев); ◊ онтохо шэрэхэ оһо удаан саг соо хооһон үгэ дэлгэхэ (болтать попусту долгое время); ○ үльгэр гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.; 2. тэмд. н., оһо удаан, нобшо, нозог, аали (медлительный, нерасторопный): онтохон хүн.