ОНГОЙЛГОХО

үйлэ ү., идх. залог 1) нээхэ, тайлаха, забһар гаргаха, сэлихэ (раскрывать, отворять): Ханда абгай үндэгэд гэжэ, архиин дээжые модон аяга соо тодожо, гэрэй үүдэ халта онгойлгоод, сэржэм үргѳѳ болобо (Ц.-Ж. Жимбиев); Сэдьхэлэйм үүдэндэ ерээд, / Тоншоо hааш… / Сэдьхэлэйнгээ үүдээ онгойлгохоб (Э. Зандраев); нюдѳѳ онгойлгохо нюдѳѳ нээхэ (открывать глаза): Дугар Гармаевич нюдѳѳ онгойлго онгойлгоһоор нээжэ, хүнүүдэй зогсожо байхые обёоржорхибо хаш (Б. Шойдоков); ◊ туламай амһар онгойлгохо гуйраншалха, эреэшэлхэ (просить помощи в чём-л.): Тиибэшье бишни гуна унажа, гунжа һаажа, тодхуур тодожо, туламай амһар онгойлгожо ябаһан дан ахир, хамараараа газар хадхашаһан хүн бэшэ… (Х. Намсараев); сэдьхэлээ онгойлгохо һанаа, сэдьхэл амаруулха (успокоить, облегчить душу).