ОНГИРХО

үйлэ ү. 1) урбуулагдаха, уудалагдаха (быть вывороченным); 2) һангигар болохо, отог оргой болгогдохо (быть раскиданным, разбросанным): Морхоошье Бүүбэйн үдьхэлһэн үбһэнэй онгирхые уршагар магнайгаа үшѳѳ уршылган хаража байба (Ж. Балданжабон); 3) таһарха, һангирха (рваться).