ОМОГОРХУУ

тэмд. н. бардам, бардамхуу, ёhорхуу, томоотой (горделивый, высокомерный): Мүнѳѳдэр хүбүүн түрѳѳ һаа, зоргондоо ороһон, муу хэлэ аматай, омогорхуу хүн болохо (Зурхайhаа); 2) ямар нэгэ юумэнэй түлѳѳ баяртай, баяраар дүүрэн, омоголон (гордый, испытывающий гордость): …иимэ басагатай байһандаа омогорхуу байна ха юм (Ж. Балданжабон).