ОЛЬҺОТОЙ

тэмд. н. 1) ульһатай, дулаан, хүйтэ табидаггүй (тёплый, защищающий от холода): Хүнжэл доро ороһон хойноо Настя хүзүүень тэбэреэд, ольһотой халуун бэеэрээ няалдан: – Нэгэ юумэ гуйгаа һаам, дүүргэхэ гүш? (С. Цырендоржиев); Шэнэ гутал ольһотой, дулаан; 2) дулаа ехээр үгэдэг, дулаа үгэсэтэй – түлишэ тухай (дающий много тепла, высококалорийный – о топливе); 3) шэлж. урин, урихан, согтой, галтай (тёплый, ласковый, озарённый).