ОЛООР
наречи 1) олон тоотойгоор, үсѳѳн бэшээр (во множестве, много): Галай унтархалаар ой соо балайшье харанхы бэшэ болоод, огторгойдо одо мүшэд олоор аниб-ониб гэлдэбэ (Б. Санжин, Б. Дандарон); олоороо хамтаараа гэһэн удхатай (всем коллективом, толпой, скопом): Энэ дайн сэрэгэй аюулда ородойшье хүбүүд, буряадайшье хүбүүд али тухай олоороо ами наһаяа алдажа байнаб (Х. Намсараев).