ОЛГОЙ I

1. юум. н. хүнэй бүдүүн гэдэһэн, мүн бүдүүн гэдэһэн нарин гэдэһэн хоёрой хоорондо оршодог мухар гэдэһэнэй һалаа болохо бүтүү гэдэһэн (толстая кишка, а также аппендикс); олгой хорхой а) мухар гэдэһэнэй бүтүү һалаа (червеобразный отросток слепой кишки); б) домог бүдүүн гэдэһэнэй түхэлтэй хорото шумуул (ядовитое насекомое, похожее на слепую кишку); 2. элирх. үүргээр хэрэгл. олгойдо адли түхэлтэй, номоной хэлбэритэй, нугалһан (дуговидный); олгой нуур дугытаһан нуур (дуговидное озеро).