ОЙН I

тэмд. н. ой модондо хабаатай, модоной (лесной): Ойн харуулшан ман руу нэгэ эрьежэ хараад, сүхэрһэндѳѳ юм гү, гараараа һожоргүйгѳѳр зангажархёод, гэрэйнгээ саагуур үгы болошобо (С. Цырендоржиев); Ойн модон үмхитэй хуурайтай, олон зон hайтай муутай байдаг (Оньһ. ү.); ойн ургамал модотой газарта ургадаг элдэб ургамал (лесная растительность): Һалхи һэбшээншье гэжэ байхагүй, ойн ургамалшье, набша ногооншье хүдэлхэ найгахаяа болижо, тойроод абяа аниргүй, хон-жэн, жэгтэй һанаа зоборитой, жэхыдэһэ хүрэхѳѳр байба (Ц. Шагжин); ойн ажахы ой модые шэнжэлхэ, бүридхэхэ, үргэдхэжэ һэргээхэ, гал түймэр, хорлогшо шумуул, үбшэнһѳѳ һэргылхэ, ойн ашаглалтые гуримшуулха, ойн баялигуудые ашаглалтада хинан шалгаха г.м. үүргэнүүдые бэелүүлдэг экономикын һалбари (лесное хозяйство): Нүхэрни аймагай агнууриин бүлгэмэй егерь, үшѳѳ хажуугаарнь аймагай ойн ажахын харуулшан һэн тула хүбшэ тайгаар отол тэнэжэ түгэншэлжэ ябадаг (С. Доржиев); ойн гахай бодон гахай гэхэ гү, али зэрлиг гахай (дикая свинья, кабан): Ара Ториин харгын барилгын дүүрэхэдэ, тээсгэн ашаанай машинаар арбаад хүн ерэжэ, Оорцогто үргѳѳлгэ хээд, һүрэг ойн гахайнуудые хюдаад ошоо гэлсэнэ (Д.-Д. Дугаров); ойн борбилоо ой модотой газарта амидардаг борбилоогой түрэлэй шубуун, үхэр огдой (лесной воробей, пищуха); ойн иргэн ойгоор амидардаг, ан олзобрилдог урданай монгол угсаатан, тэрэ тоодо хори-түмэд, барганар, болон буряадууд оролсодог байһан (лесные племена).