ОДООЛ

наречи 1) тон, мүнѳѳ, энэ мүнѳѳ, һүүлэй һүүлдэ, эсэсэй эсэстэ (теперь уж, наконец-то): Одоол тээ тэрэ зүүн тээһээ огторгойн хаяа хүрьһэтэ дэлхэй хоёрой ниилэһэн уулзуурай зурлаа мэдэгдэжэ эхилбэ (Б. Шойдоков); 2) үнэхѳѳрѳѳ, тон тиимэ, нээрээшье, үнэндѳѳ хадаа (действительно, на самом деле): Одоол энээнһээ намжар юумэн дэлхэй дээрэ бии юм гү гэхээр (В. Гармаев); одоол зүб үнэхѳѳрѳѳ тон зүб (действительно верно): Буруушан эхэнэрэй досоо нара һараар туяаржа,«ганса сусал гал болохогүй, ганса хүн жаргал эдлэхэгүй» гэдэгынь одоол зүб гээшэл ха гэһэн тобшолол хээдхинэ (М. Осодоев); 3) шангадх. оромгүй, олиггүй (очень, совсем): Харахада нозог номгон аад, боожодо аргагүй ульгам, одоол урагшаа һанаатай, боро зүһэтэй, монгол үүлтэрэй мори Намсарай хүллэжэ үгэбэ (М. Осодоев); одоол гоё олиггүй гоё, намжар (очень хорошо, замечательно): Үлэн хооһон ябаһан намда одоол гоё ааб даа (В. Гармаев).