НЯАЛДАХА

үйлэ ү., угталд. залог 1) сабуугаар гү, али ондоо юумээр ямар нэгэ нюруутай барисалдаха, холболдохо, торосолдохо, аһалдаха (склеиваться, прилипать, липнуть): Булад хорёо һандайлан, сабхидань няалдаһан шабааһа бургааһанай үзүүрээр холтолон һуутараа, үнинэй хэлэхэ гэһэн юумэеэ дурдана (Ц.-Ж. Жимбиев); Тэрэ мүльһэн дээрэ саһан хүр тогтошонхой, хаанаһаашьеб һалхинда туугдажа ерэһэн хамхуулнууд няалданхай, үхэр малай орхижорхиһон шабааһанууд шарланхай (Ц.-Ж. Жимбиев); шаб няалдаха шангаар, бэхеэр, бэлээр һалахагүйгѳѳр торосолдохо (сильно прилипать, слипаться): Номой хуудаһанууд шаб няалдаба; 2) ямар нэгэ хүндэ гү, али юумэндэ нягтаар түшэлдэхэ, нэнгэхэ, хашалдаха, нэнгэн хашалдаха (льнуть, прижиматься): Бальжид намда улам бүри бүхѳѳр няалдажа, тэрэнэй бэеын халуун ольһон минии досоошье шэлжэн орожо байхадал гэбэ (А. Жамбалдоржиев); бэе бэедээ няалдаха бэе бэедээ нягта һууха, хэбтэхэ, зогсохо (жаться друг к другу): Адуу моридшье нэгэл муу юумые зүгнэһэн хэбэртэй нэгэ газарта сугларжа, бэе бэедээ няалдан зогсоно (Ц. Шагжин); 3) шэлж. хүндэ халдаха, һаймһарха (льстить, подлизываться): Тэрэ хүндэ ямар ехээр наяалданаш.