НЯАДАҺАТАЙ

тэмд. н. 1) нервын үбшэнтэй, хии һудалай үбшэнтэй, сагаан хиитэй (нервнобольной, истеричный); няадаһатай хүн ордоһотой хүн, сагаан хиитэй хүн (истерик, нервный человек); няадаһатай эхэнэр ордоһолдог, галзуутай, мэдээгээ алдатараа сухалдадаг эхэнэр (истеричка); няадаһатай энеэдэн ордоһотой энеэдэн (надрывный смех); 2) һобинтой, тэнэгшэгээр аашалдаг (чудаковатый): – Хайшан гэхэнь даа, намтай худа болохоб гэжэ зүүдэлээшьегүй ябаһан аад, гэнтэ худа болошон гэхэдээ, заяанай ахир ухаатай юм аад, бүри һобинтой няадаһатай юм шэнгеэр аашалжа ябажа, архидахань буруу бэшэл даа (Х. Намсараев).