НЭРЭЛХЭХЭ

үйлэ ү. 1) биб гэхэ, бэеэ дээгүүр абхуулха, һайзгайрха, нэрэтэй түрэтэй байһанаа урдаа бариха (быть горделивым, тщеславным, честолюбивым): Нэгэ нэгэндээ / Нэрэлхэн, / Бэе бэедээ / Бэрхэлхэн, / Шадал мэдүүлэн, / Шаасалдан оробо (Ш. Нимбуев); 2) хамараа үргэхэ (зазнаваться, задаваться): Шамда ойлгуулжа заажа үгэхэ хүн гэжэ үгы. Дэмыл ши дан ехээр иигэжэ нэрэлхэнэш (Ц. Шагжин).