НЭРЭЛХҮҮ

тэмд. н. 1) нэрэдэ дуратай, биб гэһэн, хамаг юумэндэ би хабаадааб гэдэг (честолюбивый, тщеславный): Магад, үбгэнгүй һамганай нэрэлхүү зан тиигүүлһэншье байжа болохо (Ж. Балданжабон); 2) нэрэтэй түрэтэй, ямбатай (именитый, популярный).