НЭРЬЕЭ(Н)
(Н) юум. н. 1) нарьяан, нэерээн, шууяан, шанга абяан (грохот, гул): Мүрэнэй баруун тээ, хэдэн арбаад модо газарhаа үхэр буунуудай нэрьеэн бүдэхеэр дуулдана (Г.-Д. Дамбаев); нэрьеэ шууяа нэерээн, түерѳѳн (грохот, гул): Нэрьеэ шууяа ехэтэ хото городуудта эдэ үүлэдые, тэнгэриие, нарые, һарыешье хаража, сэдьхэлээ сэнгээхэ заб олдодоггүй гээшэ ха даа (С. Цырендоржиев); 2) олоной хабаадалгатай ёһололой хатар. Наадашан хоёр бүлэг боложо хубаараад, хүн бүхэн хоёр хажуудаа байһан хүнүүдэй ара нюргаарнь гараа һарбайн, бултааран үлхэлдэдэг юм Л. Линховоин (бурятский обрядовый танец).