НЭРШЭХЭ

, нэрэшэхэ үйлэ ү. 1) ямар нэгэ нэрэтэй байха, мэдээжэ болохо, нэрлэгдэхэ (называться, приобретать имя, получать название, слыть под каким-л. именем): Тэдэнэй эрьелдэн харахада, буха тэргэдэ борогшо гүү оруулһан, тэргэ дээрээ сагаан түмэр бидон ашаһан ута хэлэтэй байһан дээрэһээ «Радио-Балжид» гэжэ нютаг соогоо нэрэшэһэн дунда наһанай эхэнэр тээ тэндэ саг галаб боложо ябаба (Ц. Шагжин); 2) нэрэдээ дадаха (привыкать к своему имени).