НЭРЛЭГДЭХЭ

үйлэ ү., хүлеэгд. залог 1) ямар нэгэ нэрэтэй байха, мэдээжэ болохо, нэрлүүлхэ (называться, именоваться, приобретать имя, получать название, слыть под каким-л. именем): Митька ходо түрүүлжэ ябадаг хадаа «флагман» гэжэ нэрлэгдэхэ ёһотой гэһэн бодол мэнэ һаял тэрэнэй толгойдо ороодхибо (Б. Мунгонов); Харгыһаа дүтэхэнэ оршодогшье һаань, энээ руу хүн зон ябадаггүй, сээртэй газар гэжэ нэрлэгдэһэн юм (М. Осодоев); 2) хѳѳрэлдѳѳн гү, али бэшэгтэ ябууд дурдагдаха, дурсагдаха, дуудагдаха (упоминаться): Тэрэ концлагерьта зобоогдогшодой список соо үшѳѳ нэгэ хүн нэрлэгдэһэн байгаа (Б. Мунгонов).