НЭНГЭХЭ

үйлэ ү. 1) урагшаа гү, али хажуу тээшээ тонгойхо, найгаха, хэлтыхэ (склоняться вперёд или набок, подаваться вперёд): Теэд үнѳѳхи басагам сайшье уунгүй, пеэшэнэй захада байһан табшаан дээр һуужа һуутараа, хажуу тээшээ нэнгэ нэнгэһээр, модон дэрыень дэрлээд, һулаханаар хурхиршоо һэн (А. Жамбалдоржиев); шэхэндэ нэнгэн шэбэнэхэ шэхэндэ ойро боложо шэбэнэхэ (шептать на ушко): – Танил талатай хаяат? – гэжэ тэрэ эхэнэр альгаяа амандаа асаран, шэхэндэнь нэнгээд шэбэнэбэ (С. Цырендоржиев); 2) түшэхэ, налаха, няалдаха (прислоняться, прижиматься): Доржо эхынгээ дулаахан үбсүүе нэнгэн, дуунай намдуу зѳѳлэхэн аялгада үе-үе үлгыдүүлэн дууража, үе-үе һэргэн сэлмэжэ һууна (Ч. Цыдендамбаев); модо нэнгэхэ модо түшэхэ (прислоняться к дереву): Залуу харуулшамнай байн байн үргэһэ нойртоо диилдэжэ, нарһа модоёо нэнгэн, һажаба хэбэртэй (Б. Мунгонов); бэе бэедээ нэнгэхэ бэе бэедээ няалдаха, бэе бэеэ түшэхэ (прижиматься друг к другу): Ринчинэй зааһан газар руунь үндын харахада, Вера Глебовна Ширдармаев хоёр бэе бэедээ нэнгэнхэй юумэнүүд һуубад (С. Цырендоржиев); 3) няаха, түшүүлхэ (прислонять, прижимать): Дүүхэй Сэмбэлэй нюдэ уруу урин зѳѳлэнѳѳр энеэбхилэн хараад, хабтагар зузаан сээжэдэнь толгойгоо дүмүүхэнээр нэнгэбэ (М. Осодоев).