НҮГЭЛШѲѲХЭ

ѲѲХЭ үйлэ ү. 1) шажанай гурим хазагайруулһан ябадал гэжэ тоолохо, нүгэлдэ бодохо, нүгэл гэжэ сээрлэхэ (считать грехом): Орхигдоһон басаганай түрѳѳгүй һаань дээрэ гэжэ зосоогоо һанахаяа Дэмаа хүгшэн нүгэлшѳѳдэг, бурханай зарлигаар табисуурта үри гараал юм бэзэ гэһэндэл (Н. Очиров); 2) шэлж. буруушааха, буруу гэжэ тоолохо, сээрлэхэ (считать неправильным, неверным): Урдань баяшуулда һуудаг байхадаа, ажалаа зоболон гэлсэгшэ һэмди. Харин мүнѳѳ тиигэжэ хэлэхээ нүгэлшѳѳдэг болоо хэбэртэй агша, урматайшье байдаг (Д. Эрдынеев).