НҮГЭЛТЭЙ

тэмд. н. 1) шажанай гурим хазагайруулһан, нүгэл үйлэдэһэн, нүгэл хэһэн (грешный, греховный): – Амиды амитанай ами наһа таһалһан хүн бурханай урда нүгэлтэй (Ч. Цыдендамбаев); 2) шэлж. буруу, хорюултай, муухай, ямар нэгэн дутуу дундатай (неправильный, запрещённый, с каким-л. недостатком): Мүн бэшэшье нүгэлтэй олон бодолнууд толгой соонь ороод һаланагүй (Б. Санжин, Б. Дандарон); 3) баруун бур. мэхэтэй, муутай, сэхэ бүхэеэ хэлэдэггүй (хитрый, делающий что-л. исподтишка).