НУГАРҺА(Н)

(Н) юум. н. 1) нюрганай хүнды соогуур уураг тархиһаа эхилээд уусын яһан хүрэтэр байдаг сагаан боро бодос, сэмгэн (спинной мозг): …хажуудаа байһан нойтон хасуури абажа, нугарһа руунь шаажа залгаад, бүтэн морин болобо… (Х. Намсараев); ◊ нугарhанай забhараар гараха нюуһан юумэн заабол эли болохо, нюуса юумэн нюурта гараха (≈ тайное становится явным): «Нюуhаар ябатарнай нугарhанай забhараар нэбтэ харбан гарашабалтай» гэжэ тахилга хэгшэ тэдэнэр шэг шарайгаа барагар болгон, дуугай болошонод (А. Шадаев); 2) хүшэмэл шүргын дундахи хүндэлэн модон (средняя поперечная балка частокола): Шүргын нугарһанһаа морёо уяад, хашаагай хабтагай үүдэнэй эгэлдэргэ угзаран… (Н. Очиров); 3) шэлж. нютагай хүн (земляк): Ямар шашаг болошообши даа, нютагаймни нугарһан? (Б. Мунгонов).