НОРМО

юум. н., ород 1) тогтоогдоһон хэмжээн, хэм хэмжээн, хуби (установленная мера, норма): Харин һаалиимнай ажалай нормо танай хэлэдэгээр бэшэ, минии хэлэдэгээр болоод, ерэхэ һарада түсэбѳѳ түбэггүй дүүргэхэмнай гэжэ урматай байнабди (Ц. Дон); 2) гурим, гурим дүрэм, журам (признанный обязательным порядок, норма): литературна хэлэнэй нормо.