НОРГОХО

үйлэ ү., идх. залог 1) нойтон болгохо, уһа нойто руу хэхэ, уһадаха, дэбтээхэ (мочить, промачивать, размачивать): Теэд тэрэшни тэрэ ном бэшэхэдээ, бэхэ соо шубуунай үдэ норгоо бэшэ, ѳѳрынгѳѳ хабһа мулта татажа абаад, зүрхэ сээжынгээ халуун шуһа халдаажа, тэрээгээрээ бэшээ гэхэдэ болохо юм (Ч. Цыдендамбаев); Энэ бороо мүртэй газар норгоогүй бшуу; 2) шээхэ, дороо табиха – нарай үхибүүн тухай (мочиться – о детях): Тэрэнь удаан болонгүй дороо норгожо орхибо (Ц.-Ж. Жимбиев).