НОМШО I

1. тэмд. н. 1) номдо дуратай, ном мэдэхэ, ном уншадаг (любящий и знающий книги): Нютагайнгаа жараад наһатай номшо үбгэн Бадлаагай Дагба гэгшэдэ хуушан монгол үзэг заалгажа уншадаг, бэшэдэг болоһон байгаа (С. Содномов); 2) тангариг баримталдаг, тангариг сахигша, һахилаа эбдэдэггүй (соблюдающий обет); Номшо хара баабай бѳѳ а) Байгал далайн хада уулын эзэн (название духа Байкальских гор); б) яряан. Байгал далайн урда хуби (название южной части озера Байкал); 2. хууш., шаж. шажанай һургаал номногшо (богослов).