НОМГОН

тэмд. н. 1) аалин, намдуу, нам, түбшэн, даруу, дошхон бэшэ, эмниг бэшэ, зан һайтай – амитан тухай (смирный, спокойный, кроткий, ручной): Номгон сэсэгээр надхаһан үлгэн талын дундуур наратай дулаахан үдэр алхалан ябана (Ц.-Д. Хамаев); Согто ахай номгон бууралаараа баруулжаа бүншүүлэн, яараһан хэбэртэй ябатараа, тээ саанашаг огторгойн орьёлдо нэгэл газартаа хүреэлэн ниидэжэ байһан бүргэд шубууе онигобо (Ц.-Ж. Жимбиев); номгон даруу түбшэн, томоотой (спокойный, степенный): Жэбжэгэр нарин, дунда жиирэй бэетэй, харабтар шарайтай, номгон даруу зантай, олон үгэ хүүргүй Базар-Гүрэ ахатай би харилсадаг байгааб (Ц.-Д. Жамсаранов); номгон байдал амагалан байдал, аали намдуу байдал, нам байлга (спокойствие, тишина): Гэр дотор үзэгдѳѳгүй номгон байдал эзэрхэжэ, бүхэ нойроор унтаһан Эмчи Сономой хамар сооһоо нариихан эшхэрээн соностожо байгаа һэн (Д. Батожабай); номгон һүни шэмээгүй, аалин, һалхигүй һүни (тихая ночь): Бахануудай гү, али һүниин шубуудай шэмээн үгы, гайхалтай номгон һүни (Б. Мунгонов).