НОЙРМОГ

1. тэмд. н. унтахаа һанаһан, үргэһэн соогоо байһан (заспанный, сонный, не очнувшийся от сна): Нэгэ хэды соо харюу дуулдангүй байжа байтараа, үшѳѳ үндэрлѳѳгүй хэбтэһэн Надмитов нойрһоо һэрибэ хэбэртэй, тэрэнэй һѳѳлдэнгир нойрмог хоолой соностобо (Б. Мунгонов); нойрмог нюдэн бѳѳнигэр, мансуурһан нюдэн (заспанные глаза): Залмын Баданда арбаад алхам дүтэлѳѳд ябатар, харуулшадай нэгэн баруун гарайнгаа тохоног дээрэ үндыжэ, хүлигэтэй Баданиие, унтажа хэбтэһэн нүхэдѳѳ нойрмог нюдѳѳр харасагаагаад, һѳѳргѳѳ хэбтэшэбэ (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2. юум. н. 1) унтаһанаа хүсэд һэреэгүй байлга (состояние спросонья): Нэгэтэ үглѳѳгүүр Намжал бододог лэ хэмдээ һэришоод, нойрмог соогоо юунэйшье болоһыень удаан ойлгожо ядажа хэбтэбэ (К. Цыденов); 2) унтаандаа олойролго, дэмырэлгэ, эхи үндэһэгүй юумэ дуугаралга (бред во сне, забытье).