НИИЛЭХЭ I

үйлэ ү. 1) хамтарха, нэгэдэхэ, сугларха, холисолдохо, худхаралдаха (соединяться, собираться вместе, сливаться): Үглѳѳдэрынь бидэнэр бэшэ хүнүүдээрээ ниилэжэ, хүдѳѳ нютагаар аяншалан, үнѳѳхил автобусаараа гүйлгэбэбди (Ц.-Ж. Жимбиев); Одоол тээ тэрэ зүүн тээһээ огторгойн хаяа хүрьһэтэ дэлхэй хоёрой ниилэһэн уулзуурай зурлаа мэдэгдэжэ эхилбэ (Б. Шойдоков); һанал ниилэхэ һаналаараа нэгэн байха, һаналаа нэгэдэхэ (быть одного мнения, приходить к соглашению); аялга ниилээгүй дуулаһан хүнэй хоолойн аккомпонементтэеэ таараагүй, тааралдаагүй (неблагозвучный, нестройный); ◊ ганзага ниилэхэ а) нэгэн һаналтай байха, болохо (быть единым во мнении): Лонхо! Лонхо баян! Газар уһан дээрэ ганзага ниилэһэн лама баян хоёр бэлэйбди (Д. Батожабай); б) хуби заяагаа холбохо, гэрлэхэ, хамта байдаг болохо, хамжаха, үбгэ һамган болохо (сходиться, сожительствовать, жениться): Һайн хүнтэй ниилэбэл, хожомоо дадалсаад, хамаг юумэн мүлирхэ даа, ямаршьегүй һайн айл болоод, һуугдаха байха (С. Цырендоржиев).