НАШАН I

1. юум. н. 1) бэеэр хараасгайда адли, охор хушуутай мяхаша шубуун, бэеын арань хүхэбтэр боро, үбсүүнь сайбар, хүлынь шара, һабарынь хара (сокол, кречет): Хэрмэшэ, нашан, шара шубуун, бүргэд гэхэ мэтэд хэрмые барижа эдидэг агша (А. Шадаев); нашан харсага түргэн элин ниидэдэг мяхаша шубуун (сокол): Хашаа дээгүүр һууһан багашуул шууялдан, нашан харсагаһаа тэрьедэһэн борбилоонууд мэтэ үгы болошоно (Д. Батожабай); 2) бүхэнүүдтэ олгогдодог соло, табан бүхые унагааһан бүхэ (звание, присваиваемое борцам за победу в пяти турах): Эдэ бүхэшүүл соо нашан гэжэ хоёрдугаар солотон, заан гэжэ гурбадугаар солотон, абарга гэжэ дүрбэдүгээр солотон, дархан абарга гэжэ табадугаар – хамагай дээдэ солотон бии (Х. Намсараев); 2. элирх. үүргээр хэрэгл., шэлж. зүрхэтэй, зоригтой, баатарлиг (смелый, решительный, мужественный): …нарай нялхаһаа нааша нашан зоригтойгоор хүмүүжэн, баатар хүнүүд болохо юм (Ц.-Ж. Жимбиев).