НАРШАГАР

тэмд. н. 1) һабшагар, һульмагар, нарданги, хатан алдаһан, шүүһэгүй, хоршогор (увядший, жухлый, засохший – о листьях, зерне): Жаргалма ехэ хара улхан соо наршагар орооһо хээд, хүршынгѳѳ тээрмэдэ татахаяа ошобо (Ч. Цыдендамбаев); 2) һарнигар, уршагар, уршалаатай (дряблый – о коже): …нэгэ сэлсэгэр дуһал зубхи дээрэнь багтажа ядан, уршалаатай наршагар хасар уруунь гоожобо (К. Цыденов); 3) муухан, ядуухан (плохонький, неказистый): – Тиимэ бшуу даа, бѳѳ найжа, – гэжэ Балта дуугараад, наршагар жаахан гэр соогуураа ябасагаажа байһан бѳѳе үзүүрлэн харана (М. Осодоев).