НАМАНШАЛГА

юум. н. бэе, хэлэн, сэдьхэл гурбаараа бэшэрэл, хүндэдхэлѳѳ мэдүүлэн, толгойгоо дүхылгэн хоёр альгаа хабсараад, толгой дээрэһээ эхилээд, үргэ аман ба үбсүүндээ хүргэжэ, хорогүй сэдьхэлээ элирхэйлэн зальбарха (моление, сложив вместе ладони и поднося их ко лбу, затем ко рту и груди): Наманшалгаяа «Би бээр гурбан эрдэни дээдэдэ мүргэhэнhѳѳ би болон амитан бүхэнэй хилэнсэс түйдхэр арилха болтогой» гэһэн үгэнүүдээр эхилдэг байһан.