НАЛШАГАР

тэмд. н. 1) набтар, газарлиг, газарһаа халта дээшэ, хабтагар (низенький, приземистый, осевший): Хойморой налшагар оронсор дээрэ таба зургаан наһанай басагахан гэншэжэ хэбтэнэ (Б. Санжин, Б. Дандарон); налшагар жаахан багахан, муухан (маленький, неказистый): Тэдэнэр налшагар жаахан гэр соо багтажа ядан орожо, Янжима абгайе хүл алдуулба (Ц.-Ж. Жимбиев); 2) шэлж. аалин, һула, һулнигар (нерасторопный, вялый – о человеке); 3) нилсагар, набтайһан, хабтагар (обмякший, распластавшийся): …налшагар бухалай дороһоо үбһэн, тооһон болошоһон юумэ мүлхиһѳѳр гараба (Ц.-Ж. Жимбиев).