НАЙМААША(Н)

(Н) 1. юум. н. 1) худалдагша, наймаа хэгшэ (продавец): Сүлѳѳгүй мүнгэ абажа һууһан сагаан халаадтай наймаашан юушье обёорбогүй (С. Цырендоржиев); мяханай наймаашан мяха худалдадаг хүн (продавец мяса): Теэд тэрэнь нэгэшье хүнѳѳр хѳѳрэлдэдэггүй, үдэртѳѳ гуйраншалжа олоһон зэдээрээ мяханай наймаашанһаа яһа худалдажа абаад, гэртээ байдаг байба (Д. Батожабай); 2) хонжоо наймаа эрхилэгшэ, наймаанай эзэн, ехэ хэмжээгээр наймаа хэгшэ (торговец, купец): Тиигээдшье Баргажанай буряад наймаашад Волго хүрэтэр булга халюу наймаалжа ошодог һэн (Д. Батожабай); 3) хайх. юумэ бариишатайгаар, олзотойгоор худалдадаг хүн (барышник, спекулянт): – Мэхэшэн, хобуушан, наймаашан! Арад зонойнгоо, аха дүүнэрэйнгээ халуун шуһанһаа хахажа үхэхэш! (Ц. Шагжин); 2. тэмд. н. наймаа эрхилдэг, наймаалхадаа бэрхэ, наймаада шуналтай (умеющий торговаться): Тиигээд ехэ наймааша хүн гээшэ (Х. Намсараев).