НАГСАГАР

тэмд. н. 1) хабтагар үргэн танаатай, няасагар, набтар, няапагар, ниисагар, набшагар (с приплюснутой переносицей): Түрүүшын тэргэ сооһоо саб сагаан хубсаһан дээгүүр боро бүд нэмэргэ хэдэрһэн, дүшѳѳд наһанай үндэр шара ород хүн, тэрэнэй хажууда хүрин торгон дэгэлтэй, нагсагар һуунги хамартай, бага дохолон буряад хүн буулсаба (Х. Намсараев); 2) набтар, үндэр бэшэ, газарлиг (низкий, приземистый): Наян алда бэетэй, / Найман һѳѳм шэхэтэй / Нагсагар боро морин / Наранһаа тээ наахануур / Шуурга һалхинтай урилдажа, / Шубуу шонхорһоо түрүүлжэ, / Арбан хоног гүйлгэжэ, / Орон нютагтаа дүтэлбэ (Б. Шойдоков).