НАБТАРХАЙ

1. тэмд. н. һангирхай, онгирхой, натархай (изношенный, истрепавшийся, ветхий): Ши болбол табан жэлдэ ябаад, нэгэшье олоһон юумэгүй, хахархай, набтархай, гуйраншан мэтэ хооһон ерэхэдэшни шамайе гэртээшье оруулхагүй, хараагаад лэ үлдэхэ ёһотой даа (Арадай онтохонһоо); 2. юум. н. онгирхой, һангирхай, натархай (ветошь, тряпьё, лохмотья): хубсаһанай набтархайе хадхаха.