НАБТАР

тэмд. н. үндэр бэшэ, үндэр болоогүй, набтагар, доро (низкий, приземистый): Хорёо харайлгажа һургаһан муу зантай моридые унаһан хүбүүд набтар хашаа харайлгаха һанаатай хараашална (Д. Батожабай); набтар доро доодо, доогуурхи (низкий, низменный): набтар доро газар; набтар үргэн үндэр бэшэ аад, хажуушаа хабтайһан (невысокий и широкий): Жэбэтэй, табан табтай ута дэрэтэй орон. Баруун талада набтар үргэн жабдан (Ч. Цыдендамбаев); нюргаар набтар дээшээ ехээр ургаагүй, газарлиг (низкорослый): Нюргаар набтар Зунды үргэн сээжэтэй, бэеэр томо Бэлигтын хажууда хайратай жаахан шэнгеэр үзэгдэбэ (Г. Дагбаев); набтар пэгдигэр (гү, али тархагар) үндэр бэшэ аад, бүдүүн (приземистый, коренастый): Набтар пэгдигэрхэн урядник түрүүлэн ябана (Ч. Цыдендамбаев); Энэ хасаг сэрэгэй формотой, набтар тэрхэгэр бэетэй, мии шара нюдэтэй, адуулхай шэртэһэн хүн хадаа Табхайн сэрэгэй сотник Сонгоол Жамбалов гэгшэ һэн (Ж. Тумунов); набтар хүтэл нахид, үндэр бэшэ дабаан (невысокий перевал): Тогоошо хүтэлэй саада бэе руу соёруулан голложо, үргэн хотогорые үнгэрѳѳд, үсѳѳхэн модотой набтар хүтэлдэ гараба (Д.-Д. Дугаров); набтар үһѳѳ үндэр бэшэ, дээшэ доошоо уйтан үһѳѳ (низкий потолок): Стол дээрэ байһан харшиин лампа набтар үһѳѳдѳѳ түхэреэн толбо хаян, онигор һулаар орой һүни болотор носоно (Ц.-Ж. Жимбиев); ○ үндэр гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.