МЯХАЛХА

үйлэ ү. 1) үүсэлхэ, хадхажа алаха (закалывать на мясо): Тэдээн дээрэ үшѳѳ арба-хорин хүн зүн дагаан нэмэжэ магадгүй гэлсээд, адагынь зургаан хайрсаг архи абаха, зургаан эрье хони мяхалха гэжэ шиидэбэ (Б. Мунгонов); 2) түүшэ эмдэхэ (свежевать, разделывать тушу): Тэрэ үедэ юумэ хоморшог бэлэй даа, тэрэ малаа нюусаар мяхалжа, тархи тагалсаг, арhа шүрбэhыень абаашажа галдаад, дүтэ малшадаараа хубаалдаад лэ ѳѳhэдѳѳ эдидэг бэлэйбди (Н. Шабаев); 3) мяха эдихэ (есть мясо): Ороходомни, Ямпил хоймортоо зула бадараажархинхай, һахы һалаг мяхалжа, шүлэлжэ һууна (К. Цыденов); 4) шэлж. сохихо, зада сохихо, наншаха; зобоохо, туляаха, ядарааха, тамалха, тамалан хэһээхэ (избивать, мучить, терзать): – Амитаниие иигэжэ мяхалжа байха яаһан зон гээшэбта? (Ц.-Ж. Жимбиев); мяхалһан морин удаан гүйгѳѳд зобошоһон морин (загнанная лошадь); 5) шэлж. доромжолхо, баһаха, баһамжалха, наада бариха, наада хараха, гасаалха (издеваться, глумиться).