МЯХАЛИГ

, мяхалаг тэмд. н. 1) ехэ мяхатай (мясистый): Мяхалиг үүлтэрэй мал үсхэбэрилхэ гээшэ гол зорилгомнай, энэ һалбарида бүхы хүсэеэ хаяха хүсэлэнтэйбди (С. Цырендоржиев); 2) маряатай, тарган, тобир, тугжагар (толстый, дородный, жирный): Мяхалиг улаан нюуртай, шэрүүн дүлгэтэй энэ хүбүүн Доржоһоо нюргаар үндэршэг, наһааршье ахамһаг хэбэртэй (Ч. Цыдендамбаев); мяхалиг бүдүүн (гү, али тарган) маряатай, пүсхэгэр, тугжагар, томо, багжагар (толстый, жирный): Арьяшка мяхалиг бүдүүн сарбуугаа хүхэрсэ бажуулгахадаа, гарай хүсѳѳр булигдаха байһанаа мэдэрээд, сухарижа эхилбэ ха (Д.-Д. Дугаров).