МЭЭЛ

л наречи 1) миил, гансал, имагтал, оройдоо (просто, только, лишь, всего-навсего): Ши ехэнхидээ архи тамхи эрьюулээд лэ ябахаш, эндэшье баһа тэрэниие унхидаад ерэһэн байхаш, мээл хараад мэдэжэ байнаб (Ц.-Ж. Жимбиев); 2) миин лэ, юушье хэнгүйгѳѳр, ушаргүйгѳѳр, зорилгогүйгѳѳр (просто так, напрасно, без причины): Мээл, дүрбэн дабхар олбог дээрэ лабхайдаг бэлэйб (В. Гармаев); 3) үнэхѳѳрѳѳ, нээрээшье, үнэндѳѳ хадаа (действительно, в самом деле): Тэрэ Дондогтоной хонидынь харахада, мээл хайрлахаар болошоо, яяр яндан туранхай, толгойгоороо газар хадхашоод ябанад (Ц.-Ж. Жимбиев); 4) тон, бүрин, огто (совсем, совершенно): Эдэ һаалишад эһэ тортог, һү сагаан, хүлһэ һалһан болошоһон, мээл ялагар хара нюуртай юумэд тогоо нэрэдэг оньһото түхеэрэлгэеэ задалан тухашарнад (Ц.-Ж. Жимбиев); Мээл халзан бууратай, / Матар тарган энгитэй, / Тоолошогүй торомтой, / Торгон утаһан аргамжатай (таабари, тэнгэри, үүлэн, мүшэд, һолонго); 2. аянг. ү., хүнэй сэдьхэл хүдэлхые, дураа гутахые харуулһан одоол (межд. для выражения сильной эмоции, негодования блин, ёлки-палки): – Бусаһуу даа, мээл… – гэһэн хойноо ородоор бэлиндээд, оронойнгоо түмэрэй хахинашатар һүүжэеэ урилжархиба (С. Цырендоржиев); – Тьфу, мээл, тэрэ шабгансы дайраад яахамни гээшэб, үхэр тухайгаа бодожо байгаад?! (С. Доржиев); мээл-мээл одоол (ёлки-палки): «Мээл-мээл… зүнэг толгойнгоо тодхороор зобожо ябанаб… мээл-мээл, галдаад, дэбһэжэрхиһэйб», – гэжэ шуухиран шэбэнээд, томо гэдэгээр ханяажархиба (С. Цырендоржиев).