МЭРГЭН II

1. тэмд. н. бэлигтэй, хурса, һүбэлгэн, сэсэн, ухаатай, бодолтой (способный, разумный, мудрый): Эдэ бүгэдэ тухай багшанарайнгаа мэргэн үгын аша туhаар лэ дуулаhан, танилcahaн, мэдэхэ болоо бэшэ аалди? (Д. Дарижапова); ой мэргэн бэлигтэй, сэсэн, ухаатай (мудрый); мэргэн ухаан хёрхо ябадал, хурса ухаан (мудрость, прозорливость, острый ум); мэргэн шиидхэбэри бодомжотой шиидхэбэри (мудрое решение); ○ сэсэн гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.; 2. юум. н. 1) сэсэн хүн, гүн бодолтой, гүнзэгы ухаатай хүн, мэдэлшэн, абаралша (мудрец, прорицатель, провидец): Мэргэдэй хэлэһэн үгэ бүхэниинь / Лаб сэдьхэлэйнь шэмэ мүн (Э.-Х. Галшиев); 2) сэсэн ухаан, ухаатай бодол (мудрость): Хэдэн хоногто Сайнсаг ноёнойдо үргэл мүргэл үргэлжэлжэ, ургата хубилгаанай абаралша мэргэниинь амитан зондо гайхагдаһан байгаа (Х. Намсараев).