МЭРГЭЖЭЛТЭ(Н)

(Н) 1. юум. н. эхин, дунда, дээдэ (онсо) һургуулитай ажалшан (специалист): Ядалдаха болоо һаань, управлениһээ һайн мэргэжэлтые эльгээжэ туһална аабзат даа (Б. Мунгонов); Тэрэ ород эндэ эгээл эрхим мэргэжэлтэн, урдаа хараха механизаторынь болоо юм (Ц.-Ж. Жимбиев); залуу мэргэжэлтэ һургуулияа һая дүүргэһэн ажалшан (молодой специалист); хүдѳѳ ажахын мэргэжэлтэн хүдѳѳ ажахын талаар дүй дүршэлтэ хүдэлмэрилэгшэ (специалист по сельскому хозяйству); эд бараанай мэргэжэлтэн худалдаанай зүйл болохо товар тухай эрдэмые шудалһан хүдэлмэрилэгшэ (товаровед); ургамалай мэргэжэлтэн ургамал үрэжүүлгые шудалжа мэргэжэлтэй болоһон хүдэлмэригшэ (растениевод); хэлэ бэшэгэй мэргэжэлтэн хэлэ шэнжэлэгшэ (лингвист, филолог); 2. тэмд. н. 1) мэргэжэшэһэн, мэргэжэл болгоһон (профессиональный): Мэргэжэлтэ геологуудаар үсэрэлдэдэг, үгэ дуулажа үгэхэгүй, бүдүүзгэй дээгүүр һанаатай агша һэн (Д.-Д. Дугаров); мэргэжэлтэ зураашан уран hайханай һургуули дүүргэһэн зураашан (профессиональный художник): Эдэ угалзануудые мэргэжэлтэ уран зураашад Буряадай аймагуудаар ХХ зуун жэлэй эхеэр ябахадаа суглуулһан байдаг (soyol.ru); 2) нарин ухаанай (квалифицированный); мэргэжэлтэ ажал нарин ухаанай ажал (квалифицированный труд): Мэргэжэлтэ ажалдаа маргажа ябаhан багшанар бии бэзэ даа (Б.-Б. Намсарайн).