МYРГЭЛШЭ(Н)

YРГЭЛШЭ(Н) 1. юум. н. бурханда шүтэдэг, мүргэдэг хүн (богомолец): Дасанда ойро хоноһон ябаган мүргэлшэд бүришье олоороо сугларнад (Ч. Цыдендамбаев); 2. тэмд. н. һүзэгтэй, бурханда һүзэгтэй, ходо хэшээлтэйгээр мүргэгшэ (богомольный): – Ивалгын дасан ошожо ябаһан һүзэгшэ мүргэлшэ үбгэд хүгшэдэй гуйлтаар олонхи жолоошод эндэ тогтодог юм (Б. Мунгонов).