МҮЛШЭ

тэмд. н. юумэнэй эрмэг, үзүүрэй, захын, мүгын (неустойчивый, ненадёжный, находящийся на краешке чего-л.): Саһашье этэржэ хараба, ядахадаа мѳѳрѳѳ байлгадаг тормозной колодкын диск түмэр доогуур гараа хэжэ, бүри саагуур этэржэ байтарынь, мүлшѳѳр тодхогдоһон үргэдэг түмэрынь гэнтэ мултаржа, машина хажуу тээшээ жалжагад гэшэбэ (З. Гомбожабай); мүлшѳѳр бариха үзүүрһээнь, захаһаань бариха (держать за краешек что-л.): Хаанаһаа ерэһэн хүсэн бэедэмни зангираа юм: басаганай хүлһѳѳ мүлшѳѳр баряашье һаа, дүмүүхэнээр бэе тээшээ татан, нюргаараа хабсагай түшэжэ, ээм дээрээ гэшхүүлээд, булшангаарнь хам тэбэрижэ, бэедээ хашан, доошонь һолжоруулбаб (З. Гомбожабай); мүлшэ байха заха дээрэ байха (держаться на краешке); мүлшѳѳр һууха эрмэг дээрэ һууха (сидеть на краю чего-л.); мүлшѳѳр оёхо тон захаарнь, хүбѳѳгѳѳр оёхо (пришивать по самому краешку); бари мүлшэ наречи халта, шүүд (чуть-чуть, чуточку): Тиихэдэнь бари мүлшэ ябашаһан байхамни гээшэ гү? (Б. Мунгонов); гар мүлшэ а) найдабаригүй (ненадёжный); б) барюубшагүй, тулюур, яндан бага (слишком малый).