МҮЛЖЭХЭ

үйлэ ү. 1) мэрэхэ, мяханһаа сэбэрлэхэ, һалгажа эдихэ (глодать, обгладывать): Дардай бѳѳ нэгэ хэды хэршэлээ мяха галда үргѳѳд, тагшатай архиһаа дээшэнь сасажа, бултаниие алаг эреэнээр хаймадан хараад, эрьеын хабһа мүлжэжэ оробо (М. Осодоев); яһа мүлжэхэ а) яһа мэрэхэ (обгладывать кость): Яабагшан столой саана лабхайжа һуунхай, зузааншаг мяхатай яһа мүлжэжэ байба (М. Осодоев); б) шэлж. хоб хошо тарааха, хоб хошо хэлсэхэ, хоб хошо хѳѳрэлдэхэ (≈ перемывать косточки кому-л., судачить о ком-л.); 2) шэлж. дарлаха, богоолшолхо, барлагшалха (эксплуатировать): Буряад зоной үгытэй ядуунарынь ехэл олон, тэдэнэрээ барлагшалжа мүлжэжэ байдаг баяд ноёд, лама бѳѳнэр гэжэ баһал олон байха юм (Х. Намсараев); ○ дарлаха гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.