МУШХУУ

тэмд. н. 1) эрьелдэһэн, хотирһон, годирһон (крутящийся, вьющийся, свилеватый – о древесине): Гэшүүһэтэй мушхуу түлеэн заримдаа ойһоо асарагдашаха (М. Осодоев); мушхуу хамар хитагар, һарюу хамар (кривой нос): Эсэгэнь хялар, хүбүүниинь мушхуу хамартай – эгээл зэргэлээд ябахадаа, хэниинь хэншье гэшэгүй хоёр болоо (С. Цырендоржиев); мушхуу хурган годигор хурган (кривой палец): Yбгэжѳѳл булсуутаһан мушхуу хургатай шүшэгэр нариихан гараа дээшнь үргэжэ харуулба (Б. Мунгонов); 2) шэлж. сэхэгүй сэдьхэлтэй, мэхэтэй, худалаар үгэтэй, хороной хорондо, үсэрэлдэжэ ябадаг (криводушный, делающий назло, поступающий наперекор кому-л.); 3) шэлж. орёо, бусайданги (сложный, запутанный): Ажахын албан захиргаанай ямаршье мушхуу асуудалда нэгэл тааруу харюу олоод байдаг Раднаевай толгойдо мүнѳѳ зохимжотой бодол оройдоо орожо үгэбэгүй (Ш.-С. Бадлуев).