МОЖО I

юум. н. 1) гүрэнэй бүридхэлэй нэгэ хуби, нютаг орон (область): Шэлдэй занги болбол эхэ Буряад оронойнгоо хилэ можые хамгаалжа байһаар, Манжын сэрэгүүдтэ баригдан, саазалуулһан юм (Ц.-Ж. Жимбиев); автономно можо гүрэнэй бэеэ дааһан, ѳѳрѳѳ засаха бүридхэлэй нэгэ хуби. Энэ илангаяа ямар яһатанай һуурижаһан нютаг орон бэ, ехэнхидээ тэрэнэйнгээ нэрээр нэрлэгдэдэг (автономная область): Буряад-Монгол автономно можо; можонууд хоорондын нютаг орон хоорондын (межрегиональный): Унаа тээбэриин һалбари хинаха талаар холбоото уласай албанай Гүрэнэй харгын хиналтын Байгалай можонууд хоорондын хүтэлбэри; 2) анги, бүлэглэлгэ, эсэргүү тала (группировка, одна из двух противоположных сторон): – Хүнэй үгэ бү таһалагты! Хэлэг, хэлэг!.. – гэһэн хоёр можын хашхаралдаан дуулдажа, Буладай үгэ таһалдуулна (Д. Батожабай); можо болохо анги бүлэглэл болон хубаараха, эсэргүү байха (расколоться на две части): Сан хэнгэрэгэй абяан доро тэдэнэр һубарилдан, хори-хорин хүнэй можо болон жагсашабад (Д. Батожабай); баруун, зүүн можын бүхэшүүл баруун, зүүн талын барилдаашад (борцы правой, левой сторон); ○ анги гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.